Three months aboard a Flat iron collier


Ο σύγχρονος τρόπος ζωής με την αφθονία σε υλικά αγαθά ξεκίνησε με την βιομηχανική επανάσταση στα μέσα του 18ου αιώνα και η μετάβαση αυτή ολοκληρώθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα. Κινητήριος δύναμη στην διαδικασία αυτή υπήρξε ο ατμός ο οποίος παράγονταν με την καύση του άνθρακα.  Η Βρετανία όντας η υπερδύναμη της εποχής ήταν η πρωτοπόρος των εξελίξεων και αν και νησί με ότι αυτό συνεπάγεται στην διαθεσιμότητα των απαραίτητων πρώτων υλών, είχε την τύχη να διαθέτει τεράστιες ποσότητες άνθρακα στο υπέδαφος της. Είναι χαρακτηριστικό ότι η παραγωγή άνθρακα στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν διπλάσια στις αρχές του 20ου αιώνα απο την τρίτη Γερμανία, ενώ παγκοσμίως μόνο η οι Ηνωμένες Πολιτείες την ξεπερνούσαν με την αφθονία τους σε πρώτες ύλες.

Οι δύο παραγωγικότερες σε άνθρακα περιοχές στην Βρετανία, στα Νοτιοδυτικά στο πλαίσιο η περιοχή της Ουαλίας και στα Βορειοδυτικά η περιοχή του Durham και Northumberland

Πηγή: https://en.wikipedia.org/wiki/History_of_coal_mining#/media/File:British.coalfields.19th.century.jpg

Οι κύριες πηγές άνθρακα στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν στα ΝοτιοΔυτικά απο την Ουαλία και στα Βόρειο Ανατολικά απο την περιοχή του Northumberland. Στα μέσα του 19ου αιώνα κατασκευάζονται τα πρώτα μεταλλικά ατμόπλοια για την μεταφορά άνθρακα, τα λεγόμενα colliers,  τα οποία όντας πιο οικονομικά στο κόστος χρήσης και χαμηλότερα ναύλα απο τον σιδηρόδρομο, ξεκινούν τα δρομολόγια στην ανατολική ακτή του Ηνωμένου Βασιλείου για να τροφοδοτήσουν την καρδιά της βιομηχανικής επανάστασης, το Λονδίνο, μέσω του ποταμού Τάμεση. Κατά μήκος των ακτών του κατασκευάζονται 23 σταθμοί παραγωγής ενέργειας για να ικανοποιηθεί η μεγάλη ανάγκη της μητρόπολης σε ηλεκτρισμό, ένας εκ των οποίων είναι και ο σταθμός παραγωγής στο Battersea.

Embed from Getty Images

Ο σταθμός παραγωγής ενέργειας του  Battersea, ένα απο τα μεγαλύτερα κτίρια από τούβλα στον κόσμο το οποίο την εποχή που λειτούργουσε αποτελούσε έναν απο τους πιο αποδοτικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας στην Ευρώπη. Σε πρώτο πλάνο ένα flat iron collier ξεφορτώνει άνθρακα.

Στις αρχές του 20ου αιώνα το οδικό δίκτυο στην Βρετανία δεν έδινε την δυνατότητα μεταφοράς μέγαλων ποσοτήτων αγαθών,  με αποτέλεσμα οι μεταφορές τους να γίνονται με πλοία μέσω των θαλασσών και των πλωτών ποταμών. Το Dagenham στον Τάμεση έδινε την δυνατότητα στο εργοστάσιο της Ford που χτίστηκε εκεί, λόγω του ικανού βάθους του ποταμού, να εφοδιάζεται με όλες τις πρώτες ύλες που χρειάζονταν, κυρίως άνθρακα και ατσάλι, από πλοία χύδην φορτίου.

Το εργοστάσιο της Ford στο Dagenham με την εξέδρα εκφόρτωσης. Η τεράστια επιγραφή με το λογότυπο της εταιρίας ήταν η μεγαλύτερη νέον επιγραφή στην Ευρώπη μέχρι και την δεκαετία του 70

Πηγή: By Ben Brooksbank, CC BY-SA 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=20698142

O John Gray φοίτησε στο Κολλέγιο του Grimsby, τηλεπικοινωνιές στο ναυτικό τμήμα της σχολής. Εκεί εκπαιδεύτηκε σε όλα τα αντικείμενα, όπως τεχνολογία μπαταριών, δέκτες και πομπούς, σήματα Μορς, συσκευές εντοπισμού θέσης.

John Gray MV BIRLING
Ο John Gray απόφοιτος του ναυτικου τμήματος της σχολής τηλεπικοινωνιών του κολλεγίου Grimsby σε ηλικία 17 ετών

¨Αφού αποφοίτησε έκανε δύο ταξίδια, χωρίς γαλόνια, ως δόκιμος ασυρματιστής με το  τάνκερ SS METHANE PROGRESS της εταιρίας πετρελαιοειδών SHELL και συνέχισε τις σπουδές του στην συντήρηση Ραντάρ.

To τάνκερ SS METHANE PROGRESS της Shell

Πηγή: http://www.shipspotting.com/gallery/photo.php?lid=33615

Όπως μας εξιστορεί ο ίδιος ‘’ενώ δούλευα για την Marconi Marine (MiMco) τον  Νοέμβριο του 1971 μου ζητείται να ταξιδέψω με το MV BIRLING μιας και ο ασυρματιστής του βρίσκόταν σε αναρωτική άδεια λόγω μίας εγχείρησης, πρόταση την οποία και αποδέχτηκα αν και αργότερα ανακαλύψα ότι ο συνάδελφος βρίσκοταν κάπου στον Ειρηνικό σε κάποιο πλοίο. Φορτώσαμε άνθρακα στο Jarrow και κατεβήκαμε όλη την Ανατολική ακτή  για να εισέλθουμε στον Τάμεση, αν και η ακτή ήταν πάντα ορατή και τα ραδιοβοηθήματα δεν ήταν αναγκαία, στην είσοδος του υπήρχαν πολλά επικίνδυνα σημεία οπότε ίσως τα χρησιμοποιούσαν για να ξέρουν την ακριβή τους θέση. Η πρώτη στάση ήταν στο εργοστάσιο του Dagenham, ενώ η δεύτερη στο Battersea.

John Gray MV BIRLING
Το ναυτικό φυλλάδιο του John Gray

Θυμάμαι ότι φτάνοντας στο δεύτερο, ανέβηκα στην αποβάθρα εκφόρτωσης η οποία ήταν μία παλιά ξύλινη κατασκευή με πολλά μεγάλα κενά, το χειρότερο ήταν ότι το σχήμα της ήταν σαν υ και η εσωτερική της πλευρά ήταν οι εισαγωγές νερού του εργοστασίου. Αφού επέζησα αυτής της εμπειρίας κάναμε μερικά ακόμα ταξίδια.

MV BIRLING
Η κεραία DRF ( ραδιογωνιόμετρου) του MV BIRLING μετέπειτα ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

Οι κεραίες και ιστοί του πλοίου καθώς και το φουγάρο ήταν πτυσσόμενα, για να περνάμε κάτω απο τις γέφυρες του Τάμεση. Καθώς κατέβαζα τις κεραίες τηλεπικοινονιών και βρισκόμουν πάνω στα καπάκια του αμπαριού, κάποιος απο το πλήρωμα αποφάσισε να τα ανοίξει, κάτι ιδιαίτερα επικίνδυνο μιάς και θα μπορούσα είτε να συνθλιβώ ανάμεσα τους ή να πέσω μέσα στο αμπάρι το οποίο ήταν γεμάτο άνθρακα.

Βίντεο στο οποία φαίνονται χαρακτηριστικά πως δίπλωναν τα φουγάρα, για να διέλθουν τα πλοία κάτω απο τις γέφυρες του Τάμεση

Πηγή: Youtube: the river thames: episode 3

Ο καπετάνιος φορούσε μία άσπρη στολή καθ’όλη την διάρκεια των τριών μηνών που ταξιδεύαμε, νομίζω ότι κοιμόταν ακόμα και με αυτή, το οτί μεταφέραμε βέβαια άνθρακα δεν βοηθούσε και πολύ στο χρώμα της.

Thomas hardie birling
Ο ασύρματος του MV BIRLING μετέπειτα ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ, πιθανότατα DANCOM HF 400

Δεν το εμπιστεύτηκα ποτέ το πλοίο και συνήθιζα να κάθομαι με το σωσίβιο φορεμένο στην πίσω δεξιά πλευρά της γέφυρας, με τον καπετάνιο να με κοιτάει υποτιμητικά για αυτή μου την συνήθεια, σε περίπτωση που θα χρειαζόταν να βγω έξω γρήγορα. Η καμπίνα μου ήταν κάτω απο το κατάστρωμα, με μόνο μια σκάλα για να ανέβω ενώ το παράθυρο της ήταν καλυμμένο με μεταλλική πλάκα καθώς ήταν πολύ κοντά στο επίπεδο της θάλασσας.

Μετά από τρεις μήνες ταξιδιών αποφάσισα ότι ως εδώ, στα γραφεία της εταιρίας τους είπα ότι δεν θα ξανασαλπάρω με το συγκεκριμένο πλοίο και μετά απο έντονη λογομαχία μου πρόσφεραν άλλο μπάρκο. Τελικά έφυγα απο την εταιρία για να συνεχίσω στα τάνκερ με άλλη εταιρία.’’

 

Το MV BIRLING συνέχισε τα ταξίδια του μέχρι 1983 μετονομασμένο σε ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ οπότε και βυθίστηκε στον Πάνορμο Σκοπέλου. Την υπόλοιπη ιστορία του καθώς και το χρονικό της βύθισης του μπορείτε να την διαβάσετε εδώ:  http://www.wreckhistory.com/flat-iron-collier-christoforos/

Author: Nikolaos Sidiropoulos

Βιογραφικό Ο Νικόλας Σιδηρόπουλος γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1977. To 2002 ξεκινάει την ενασχόλησή του με τις καταδύσεις και παίρνει το 1ο αστέρι από τον καταδυτικό οργανισμό CMAS. Θα ακολουθήσουν το 2ο αστέρι καθώς και η ενασχόληση με τις τεχνικές καταδύσεις που θα τον οδηγήσουν στην απόκτηση του TECREC 50. Το 2013 με τέσσερις συνδύτες του ιδρύουν την Ομάδα Εναλίων Αποτυπώσεων οπότε και ξεκινάει την ενασχόληση του με την αρχειακή - ιστορική έρευνα για την ταυτοποίηση και την ανάδειξη της ιστορίας των προς μελέτης πλοίων. Με τις πληροφορίες που αποκτάει από την έρευνα, συγγράφει άρθρα καθώς και αναφορές πεδίου, σχετικά με την υπηρεσία του πλοίου, τα ναυπηγικά χαρακτηριστικά του, τις συνθήκες βύθισης του και τον αντίκτυπο που έχει στην εκάστοτε περίπτωση στις ζωές των ανθρώπων και των τοπικών κοινωνιών. Έχει δώσει διαλέξεις σχετικά με την ιστορία των μελετημένων ναυαγίων σε συνέδρια που έχουν διοργανωθεί από την Ομάδα Εναλίων Αποτυπώσεων σε ποικιλία ακροατηρίων, από καθαρά ακαδημαϊκά συνέδρια μέχρι ναυτικά μουσεία με κοινό χωρίς επιστημονικό υπόβαθρο. Τα άρθρα αυτά δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα της ομάδας. Παράλληλα από το 2013 είναι υποβρύχιος και επίγειος εικονολήπτης της ομάδας, για την δημιουργία ντοκιμαντέρ μικρού μήκους σε σχέση με τα πλοία που μελετάει η ομάδα, με στόχο την διάδοση του έργου της μέσω των οπτικοακουστικων μέσων. Τα Έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα για την δημιουργία τρισδιάστατων μοντέλων ναυαγίων μέσω της μεθόδου της φωτογραμμετρικής αποτύπωσης.